Nostalgia

       Sara cantando y enseñando pierna al premio Nobel de Literatura Camilo José Cela bajo la atenta mirada de su mujer.

Quiero emborrachar mi corazón para apagar un loco amor que más que amor es un sufrir… Y aquí vengo para eso, a borrar antiguos besos en los besos de otras bocas… Si su amor fue “flor de un día” ¿porqué causa es siempre mía esa cruel preocupación? Quiero por los dos mi copa alzar para olvidar mi obstinación y más la vuelvo a recordar.	Želim da te izlečim srce moje i ugasim tu ludu ljubav da zbog ljubavi više ne patiš ... Ovde sam došla zbog toga, da izbrišem stare poljupce poljupcima drugih usana ... Ako je tvoja ljubav bila ,,cveće tih dana" -zašto mi stalno pruzrokuje taj okrutini bol i brigu? Ovu drugu čašu želim da nazdravim da zaboravim svoju tvrdoglavost jer još se sjećam nje.
Nostalgias de escuchar su risa loca y sentir junto a mi boca como un fuego su respiración. Angustia de sentirme abandonado y pensar que otro a su lado pronto… pronto le hablará de amor…	Sa nostalgijom slušam njegov ludi smeh i osjećam dodir na mojim ustima kao vatru u mom dahu.. Muči me osećaj napuštenosti i razmišljam kako je sa drugom ubrzo...ubrzo će pričati o ljubavi ...
¡Hermano! Yo no quiero rebajarme, ni pedirle, ni llorarle, ni decirle que no puedo más vivir… Desde mi triste soledad veré caer las rosas muertas de mi juventud.	Brate ! Ne želim se ponižavati ni moliti, niti plakati, niti reći odlazi živote ... U tuzi, usamljena, propašću uvele su ruže moje mladosti.
Gime, bandoneón, tu tango gris, quizá a ti te hiera igual algún amor sentimental… Llora mi alma de fantoche sola y triste en esta noche, noche negra y sin estrellas… Si las copas traen consuelo aquí estoy con mi desvelo para ahogarlos de una vez… Quiero emborrachar mi corazón para después poder brindar “por los fracasos del amor”…	Jauk, harmonike, taj sumorni tango, samo u meni pobuđuje bol i neki ljubavni sentiment ... Ko dete duša mi plače sama i tužna u ovoj noći, noći crnoj bez zvezda... Ako piće donosi utehu ovde sam sa svojom tugom da se utopim već jednom ... Želim da se napijem srce moje i da tako nazdravim za promašenu ljubav.